ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ
«ΜΑΝΑ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΗΤΕΡΑ»
Συναυλία αφιερωμένη στη Γιορτή της Μητέρας
από τη Χορωδία της Ενορίας Αγίου Παύλου & το Θρησκευτικό Χορωδιακό Σύνολο Manus Apertae
Συναυλία χορωδιακής θρησκευτικής μουσικής, αφιερωμένη στη Μητέρα Όλων μας, την Παναγία, αλλά και σε κάθε γυναίκα που φέρνει στον κόσμο την ανθρώπινη ζωή, διοργάνωσε με επιτυχία η Κάριτας Αθήνας στην κατάμεστη Ενορία του Αγίου Παύλου Πειραιά, την Κυριακή 14 Μαΐου, με τη συμμετοχή δύο μουσικών σχημάτων, 28 χορωδών και της φιλικής εμφάνισης της soprano Κατερίνας Κρασσά και του π. Giulio Gramegna, εφημέριου του Αγίου Φραγκίσκου στο εκκλησιαστικό όργανο, υπό τη διεύθυνση των Νίκου Βενιέρη και Σέργιου Γιώτη.
Η Χορωδία της Ενορίας Αγίου Παύλου (Soprani: Eva Banhidi, Χριστίνα Ελλούλ, Klaudia Rajczak, Φραντσέσκα Σίρκοβιτς, Καρολίνα Szustakowska-Παπαδοπούλου, Alti: Μάρθη Βουτσίνου, Ευαγγελία Κατρίνη, Bianca-Marie Piroula-Godoy, Tenor: Αλέξανδρος Κατρίνης, Bassi: Σέργιος Γιώτης, Μιχάλης Δελλατόλας, Παναγιώτης Καλύβας, Πέτρος Ρηγούτσος) και το Θρησκευτικό Χορωδιακό Σύνολο Manus Apertae (Soprani: Χρυσάνθη Δενδρή, Λουΐζα Λαγοπούλου, Σόφη Λουκαδούνου, Ελένη Μιχαήλου, Στεφανία Τσαμαντάκη, Alti: Αγγελική Αναργύρου, Πολυξένη Γιαννοπούλου, Μυρτώ Λουζιώτη, Ιωάννα Μαρκάκη, Ειρήνη Μπανταλάκη, Άννα Φραγκογιάννη, Tenore: Γιάννης Καλαντζής, Γιάννης Παπακωνσταντίνου, Bassi: Σπύρος Δημουλής, Βαγγέλης Κοτσιφάκος) απέδωσαν με πίστη, ιεροπρέπεια και κατάνυξη, ύμνους ικετευτικούς αλλά και δοξολογικούς, ως ένα μεγάλο «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ», ως ένα ελάχιστο αντίδωρο ευγνωμοσύνης προς όλες τις μητέρες του κόσμου!
Τους παραβρισκόμενους καλωσόρισε εκ μέρους του Δ.Σ της Οργάνωσης το μέλος Ελένη Κάραμποττ, ενώ στο τέλος της εκδήλωσης ο Αντιπρόεδρος & Διευθυντής π. Ιωάννης Πάτσης, εφημέριος του Αγίου Παύλου, ευχαρίστησε συγκινημένος τους καλλιτέχνες για την υπέροχη βραδιά.
Γιορτή της Μητέρας
Η Γιορτή της Μητέρας καθιερώθηκε με την σημερινή της μορφή στις ΗΠΑ κατά τις αρχές του 20ου αιώνα και προέρχεται από το αγγλικό και το αμερικανικό κίνημα γυναικών, που είχε ως σκοπό να αποτείσει φόρο τιμής σε κάθε γυναίκα που φέρνει στον κόσμο την ανθρώπινη ζωή.
Παρόλο που αφορά στη χαρά της μητρότητας, οι ρίζες της, ωστόσο, συνδέονται μεδυσάρεστα γεγονότα και συγκεκριμένα με το πένθος των γυναικών για τα παιδιά τους που είχαν χάσει λόγω των κακών συνθηκών διαβίωσης, που επικρατούσαν την εποχή εκείνη, όσο και αργότερα λόγω του εμφυλίου πολέμου των ΗΠΑ (1861-1865).
Την δεκαετία του 1850, στο Grafton της Δυτικής Βιρτζίνια, μια ομάδα γυναικών, υπό τις οδηγίες της Ann Maria Reeves-Jarvis, μητέρας της μετέπειτα εμπνεύστριας της εορτής, Anna Marie Jarvis, πρωτοστατούσε στον αγώνα για την καλυτέρευση των συνθηκών υγιεινής, την προσπάθεια μείωσης της παιδικής θνησιμότητας και τον περιορισμό της μόλυνσης του γάλακτος, καθώς είχε χάσει τα επτά από τα έντεκα παιδιά της, από αυτές τις αιτίες! Μέλημα τους ήταν παράλληλα και η φροντίδα των τραυματισμένων στρατιωτών και από τα δύο μέτωπα του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου. Στα χρόνια που ακολούθησαν η δυναμική αυτή γυναίκα κατάφερε να ιδρύσει λέσχες με την επωνυμία Mothers’ Day Work Clubs, όπου τα μέλη τους πραγματοποιούσαν συμβολικές εκδηλώσεις (όπως πικνίκ “Φιλίας”) με σκοπό την ενεργό πολιτική δράση του γυναικείου πληθυσμού για την προώθηση της ειρήνης και τη συμφιλίωση των δύο πλευρών, ενώ τo 1865 για πρώτη φορά δημιούργησε ένα κίνημα με το όνομα «Mothers Friendships Day» και συναντήσεις με το όνομα «Mothers Day Meetings».
Μετά το θάνατό της, το 1905, η 42χρονη κόρη της, επηρεασμένη από την δραστηριότητα της μητέρας της και την λατρεία που έτρεφε στο πρόσωπό της, εμπνεύστηκε μια γιορτή για να τιμήσει τη μνήμη της. Έτσι, οργάνωσε τον πρώτο εορτασμό της Ημέρας της Μητέρας: στις 10 Μαΐου 1908 κατάφερε να πραγματοποιηθούν ποικίλες εκδηλώσεις σε πολλά σημεία της πόλης που μεγάλωσε, αποτείνοντας φόρο τιμής «στο πρόσωπο που κάνει τα περισσότερα πράγματα για τον καθένα», όπως χαρακτηριστικά έλεγε. Ανάμεσα σε αυτά ήταν και η εκκλησία Andrews Methodist Episcopal Church, η οποία έχει καθιερωθεί ως το Διεθνές Κέντρο της Ημέρας της Γυναίκας, από το 1962. Μέσω των προσπαθειών της Jarvis, η Ημέρα της Μητέρας άρχισε να γιορτάζεται σε όλο και περισσότερες πολιτείες της χώρας, μέχρι που ο πρόεδρος, Woodrow Wilson, το 1914 την καθιέρωσε ως επίσημη εορτή την δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.
Πολλοί επαγγελματίες, όπως οι ανθοπώλες, υποστήριξαν το κίνημα της κι εκείνη αποδέχτηκε τις δωρεές τους και μίλησε σε συνέδριά τους. Γρήγορα το λευκό γαρύφαλλο έγινε το σύμβολο της γιορτής και τα ανθοπωλεία όλης της χώρας ξεπουλούσαν τις προμήθειές τους. Αργότερα, άρχισαν να προωθούν την ιδέα των έντονων χρωμάτων λουλουδιών και τα λευκά να συμβολίζουν τις μητέρες που είχαν φύγει από τη ζωή.
Σύντομα όμως η γιορτή εμπορευματοποιήθηκε με την πώληση λουλουδιών, δώρων, γλυκών και καρτών, τροποποιώντας τον χαρακτήρα της, γεγονός που απογοήτευσε την Jarvis, η οποία διαπίστωνε πως η γεμάτη συναισθηματισμό ιδέα της αποκτούσε μια ανεπιθύμητη διάσταση …κέρδους! Το 1920 αποφάσισε να αναλάβει δράση ώστε να επιστρέψει τον εορτασμό στον αρχικό του σκοπό, προτρέποντας ανθρώπους να σταματήσουν να αγοράζουν λουλούδια και δώρα και στράφηκε εναντίον εκείνων που μέχρι πρότινος υποστήριζε. Προσπάθησε να κάνει μήνυση στους ανθοπώλες και να καθιερώσει το γαρύφαλλο ως σήμα κατατεθέν της Ημέρας της Μητέρας, αλλά δεν τα κατάφερε. Μέχρι και γράμμα-καταγγελία έγραψε στη σύζυγο του Προέδρου των ΗΠΑ, Eleanor Roosevel, επειδή χρησιμοποιούσε την Ημέρα της Μητέρας για να συγκεντρώσει χρήματα για φιλανθρωπικούς σκοπούς, ενώ μάζευε και υπογραφές για την ανάκληση του εορτασμού. Αφιερώνοντας όλη της την περιουσία σε εκστρατείες διαμαρτυρίας, βρέθηκε να νοσηλεύεται στο ψυχιατρικό ίδρυμα Marshall Square Sanitarium, στη Φιλαδέλφεια, όπου και πέθανε στις 24 Νοεμβρίου 1948, σε ηλικία 84 χρονών! Έφυγε από τη ζωή, μόνη, άκληρη και χωρίς χρήματα, αφού είχε προτιμήσει να αποστασιοποιηθεί από το πνεύμα του καταναλωτισμού και να μην δεχθεί ποτέ τα οφέλη από τα δικαιώματα της ιδέας της και της ονομασίας της γιορτής. Αυτό που δεν έμαθε ποτέ είναι ότι ένα μέρος του λογαριασμού για την παραμονή της στην κλινική, πληρωνόταν από μία ομάδα από ευγνώμονες ανθοπώλες!
Στη Γιορτή της Μητέρας υπολογίζεται ότι μόνο στις ΗΠΑ ανταλλάσσονται περίπου 133 εκατομμύρια κάρτες, ενώ σύμφωνα με την Εθνική Ομοσπονδία Λιανικού Εμπορίου, οι συνολικές δαπάνες αναμένεται να φτάσουν και εφέτος τα 19.9 δισεκατομμύρια δολάρια!
Και μπορεί ο εορτασμός αυτός να καθιερώθηκε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όμως οι πρώτες αναφορές στη Γιορτή της Μητέρας και της μητρότητας έρχονται από την αρχαία Ελλάδα. Η μητέρα Γη (Γαία) σύζυγος του Ουρανού, λατρευόταν ως η υπέρτατη θεότητα, καθώς ήταν η προσωποποίηση της φύσης, γιατί γεννούσε όλο τον κόσμο. Στη συνέχεια η λατρεία περνά στην κόρη της, Ρέα, σύζυγο και αδερφή του Κρόνου, μητέρα του Δία και του Ποσειδώνα, που εθεωρείτο η "Μητέρα των θεών", καθώς φαίνεται να είναι η πρώτη, που γέννησε με τοκετό και ανάθρεψε τα παιδιά της με μητρικό γάλα. Κατά μια άλλη άποψη, ο εορτασμός σχετιζόταν με την Κυβέλη, μητέρα θεών και ανθρώπων, ή με τα αντίστοιχα Ιλάρια στην αρχαία Ρώμη.
Πότε εορτάζεται
Η ημερομηνία αλλάζει από χώρα σε χώρα. Στην συντριπτική πλειοψηφία γιορτάζεται μέσα στο μήνα Μάιο με εξαίρεση τις χώρες του νοτίου ημισφαιρίου που την γιορτάζουν κατά τους δικούς μας χειμερινούς μήνες.
Στην Ελλάδα η Γιορτή της Μητέρας συνδέθηκε με την εορτή της Υπαπαντής (2 Φεβρουαρίου). Παρόλα αυτά το 1929 ξεκίνησε ο παράλληλος εορτασμός της με την δυτικόφερτη συνήθεια και μόλις την δεκαετία του 1960, ο θρησκευτικός εορτασμός ατόνησε ενισχύοντας αυτόν που καθιερώθηκε κάθε δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.
Διεθνής Ημέρα Οικογένειας
Μία μέρα μετά την Γιορτή της Μητέρας, στις 15 Μαΐου εορτάστηκε εφέτος και η Διεθνής Ημέρα της Οικογένειας, που καθιερώθηκε το 1993 με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, θέλοντας να τιμήσει την συνεισφορά του πατέρα και της μητέρας στο θεσμό της οικογένειας.
Ο ετήσιος αυτός εορτασμός αντανακλά τη σπουδαιότητα που αποδίδει η διεθνής κοινότητα στον πανάρχαιο θεσμό της οικογένειας ως βασικού κυττάρου της κοινωνίας, όπου αναπτύσσεται η προσωπικότητα του ατόμου και αποσκοπεί στο να στρέψει την προσοχή και τις προσπάθειες της πολιτείας στην ευημερία της, τονίζοντας παράλληλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των μελών της, ώστε να εκπληρώνει σωστά τον θεμελιώδη ρόλο της.
Στις μέρες μας, η πολυπλοκότητα της κοινωνίας, έχει τοποθετήσει την οικογένεια στο «μικροσκόπιο» ειδικών επιστημόνων που προσπαθούν να αναλύσουν τα προβλήματα και την εξέλιξή της.
Στην αντίστοιχη Λευκή Βίβλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (έγγραφα που περιλαμβάνουν προτάσεις δράσης της Επιτροπής σε συγκεκριμένους τομείς, με σκοπό την συζήτηση με το κοινό, τους ενδιαφερόμενους, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο προκειμένου να καταστήσει εύκολη την επίτευξη συναίνεσης) προβλέπεται ο συνδυασμός απασχόλησης και οικογενειακών υποχρεώσεων: Η όλο και μεγαλύτερη συμμετοχή των γυναικών στην οικονομία -γράφουν οι συντάκτες του- αποτέλεσε ένα από τα εντυπωσιακότερα στοιχεία των τελευταίων δεκαετιών υποδηλώνοντας πως είναι ανάγκη, προς το συμφέρον της κοινωνίας συνολικά, να ενισχυθούν αμοιβαία η οικογενειακή και η επαγγελματική ζωή.
Η οικογένεια στην Ελλάδα σε αριθμούς
Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή του 2011 ο μόνιμος πληθυσμός της χώρας ανέρχεται σε 10.815.197 άτομα, από τα οποία το 49%, (5.302.700) είναι άντρες και το 51%, (5.512.494) γυναίκες.
Σε ό,τι αφορά στην οικογενειακή κατάσταση, το 50,3% του πληθυσµού της χώρας είναι κατά νόµο έγγαµοι (έγγαµοι, με σύµφωνο συµβίωσης, ή σε διάσταση). Το 39,% είναι άγαµοι, µε τους άρρενες να υπερτερούν (21,5% του πληθυσμού της).
Τα νοικοκυριά (το σύνολο των ατόµων που διαµένουν µόνιµα σε µια κατοικία «κανονική ή µη κανονική», είτε έχουν συγγενικές σχέσεις, είτε όχι) ανέρχονται σε 4.134.157, από τα οποία τα 1.061.471 αποτελούν µονοµελή, τα 1.218.356 διµελή, 817.842 τριµελή, 726.469 τετραµελή, 209.545 πενταµελή, 68.595 εξαµελή, 20.272 επταµελή, 7.510 οκταµελή, 1.881 εννεαµελή και 2.216 έχουν δέκα µέλη και άνω.
Το σύνολο των πυρηνικών οικογενειών (θεωρείται η ύπαρξη δύο ή περισσοτέρων ατόµων µέσα στο ίδιο νοικοκυριό, τα οποία σχετίζονται ως σύζυγοι, ως συµβιούντες σύντροφοι ή ως γονέας και παιδί) ανέρχεται σε 3.021.133, από τις οποίες οι 913.204 αποτελούνται από παντρεµένα ζευγάρια χωρίς παιδιά, οι 1.570.269 από παντρεμένα ζευγάρια µε παιδιά, οι 61.630 συµβιούντες χωρίς παιδιά, οι 12.317 συµβιούντες µε παιδιά, ενώ οι 389.292 αποτελούν µονογονεϊκές οικογένειες (µητέρα µε παιδί-ιά) και οι 74.421 µονογονεϊκές οικογένειες (πατέρας µε παιδί-ιά).
Γιορτή του Πατέρα
Η γιορτή του πατέρα, που εφέτος θα εορταστεί την Κυριακή 18 Ιουνίου, είναι αφιερωμένη στην πατρότητα και γενικά στη συνεισφορά της στο κοινωνικό σύνολο, αφού ο ρόλος του μπαμπά στην οικογένεια είναι εξίσου σημαντικός, με αυτόν της μητέρας.
Σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες εορτάζεται από την εποχή του Μεσαίωνα, ενώ στην Αμερική η ιδέα ξεκίνησε στις αρχές του 20ου αιώνα, χωρίς ωστόσο μεγάλη ανταπόκριση και μόλις το 1966 καθιερώθηκε επίσημα από τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Lyndon Johnson και οριστικοποιήθηκε έξι χρόνια αργότερα, το 1972, από τον πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον.
Πότε εορτάζεται
Στην Ελλάδα, όπως και στις περισσότερες χώρες της Δύσης, η γιορτή είναι κινητή και τιμάται την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου, ενώ υπάρχουν και κάποιες ευρωπαϊκές ή λατινογενείς καθολικές χώρες που την γιορτάζουν στις 19 Ιουνίου (γιορτή του Αγίου Ιωσήφ του μνήστορος), καθώς και άλλες στο νότιο ημισφαίριο π.χ. Αυστραλία, που την γιορτάζουν τον Σεπτέμβριο.
Συναυλία αφιερωμένη στη Γιορτή της Μητέρας
από τη Χορωδία της Ενορίας Αγίου Παύλου & το Θρησκευτικό Χορωδιακό Σύνολο Manus Apertae
Συναυλία χορωδιακής θρησκευτικής μουσικής, αφιερωμένη στη Μητέρα Όλων μας, την Παναγία, αλλά και σε κάθε γυναίκα που φέρνει στον κόσμο την ανθρώπινη ζωή, διοργάνωσε με επιτυχία η Κάριτας Αθήνας στην κατάμεστη Ενορία του Αγίου Παύλου Πειραιά, την Κυριακή 14 Μαΐου, με τη συμμετοχή δύο μουσικών σχημάτων, 28 χορωδών και της φιλικής εμφάνισης της soprano Κατερίνας Κρασσά και του π. Giulio Gramegna, εφημέριου του Αγίου Φραγκίσκου στο εκκλησιαστικό όργανο, υπό τη διεύθυνση των Νίκου Βενιέρη και Σέργιου Γιώτη.
Η Χορωδία της Ενορίας Αγίου Παύλου (Soprani: Eva Banhidi, Χριστίνα Ελλούλ, Klaudia Rajczak, Φραντσέσκα Σίρκοβιτς, Καρολίνα Szustakowska-Παπαδοπούλου, Alti: Μάρθη Βουτσίνου, Ευαγγελία Κατρίνη, Bianca-Marie Piroula-Godoy, Tenor: Αλέξανδρος Κατρίνης, Bassi: Σέργιος Γιώτης, Μιχάλης Δελλατόλας, Παναγιώτης Καλύβας, Πέτρος Ρηγούτσος) και το Θρησκευτικό Χορωδιακό Σύνολο Manus Apertae (Soprani: Χρυσάνθη Δενδρή, Λουΐζα Λαγοπούλου, Σόφη Λουκαδούνου, Ελένη Μιχαήλου, Στεφανία Τσαμαντάκη, Alti: Αγγελική Αναργύρου, Πολυξένη Γιαννοπούλου, Μυρτώ Λουζιώτη, Ιωάννα Μαρκάκη, Ειρήνη Μπανταλάκη, Άννα Φραγκογιάννη, Tenore: Γιάννης Καλαντζής, Γιάννης Παπακωνσταντίνου, Bassi: Σπύρος Δημουλής, Βαγγέλης Κοτσιφάκος) απέδωσαν με πίστη, ιεροπρέπεια και κατάνυξη, ύμνους ικετευτικούς αλλά και δοξολογικούς, ως ένα μεγάλο «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ», ως ένα ελάχιστο αντίδωρο ευγνωμοσύνης προς όλες τις μητέρες του κόσμου!
Τους παραβρισκόμενους καλωσόρισε εκ μέρους του Δ.Σ της Οργάνωσης το μέλος Ελένη Κάραμποττ, ενώ στο τέλος της εκδήλωσης ο Αντιπρόεδρος & Διευθυντής π. Ιωάννης Πάτσης, εφημέριος του Αγίου Παύλου, ευχαρίστησε συγκινημένος τους καλλιτέχνες για την υπέροχη βραδιά.
Γιορτή της Μητέρας
Η Γιορτή της Μητέρας καθιερώθηκε με την σημερινή της μορφή στις ΗΠΑ κατά τις αρχές του 20ου αιώνα και προέρχεται από το αγγλικό και το αμερικανικό κίνημα γυναικών, που είχε ως σκοπό να αποτείσει φόρο τιμής σε κάθε γυναίκα που φέρνει στον κόσμο την ανθρώπινη ζωή.
Παρόλο που αφορά στη χαρά της μητρότητας, οι ρίζες της, ωστόσο, συνδέονται μεδυσάρεστα γεγονότα και συγκεκριμένα με το πένθος των γυναικών για τα παιδιά τους που είχαν χάσει λόγω των κακών συνθηκών διαβίωσης, που επικρατούσαν την εποχή εκείνη, όσο και αργότερα λόγω του εμφυλίου πολέμου των ΗΠΑ (1861-1865).
Την δεκαετία του 1850, στο Grafton της Δυτικής Βιρτζίνια, μια ομάδα γυναικών, υπό τις οδηγίες της Ann Maria Reeves-Jarvis, μητέρας της μετέπειτα εμπνεύστριας της εορτής, Anna Marie Jarvis, πρωτοστατούσε στον αγώνα για την καλυτέρευση των συνθηκών υγιεινής, την προσπάθεια μείωσης της παιδικής θνησιμότητας και τον περιορισμό της μόλυνσης του γάλακτος, καθώς είχε χάσει τα επτά από τα έντεκα παιδιά της, από αυτές τις αιτίες! Μέλημα τους ήταν παράλληλα και η φροντίδα των τραυματισμένων στρατιωτών και από τα δύο μέτωπα του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου. Στα χρόνια που ακολούθησαν η δυναμική αυτή γυναίκα κατάφερε να ιδρύσει λέσχες με την επωνυμία Mothers’ Day Work Clubs, όπου τα μέλη τους πραγματοποιούσαν συμβολικές εκδηλώσεις (όπως πικνίκ “Φιλίας”) με σκοπό την ενεργό πολιτική δράση του γυναικείου πληθυσμού για την προώθηση της ειρήνης και τη συμφιλίωση των δύο πλευρών, ενώ τo 1865 για πρώτη φορά δημιούργησε ένα κίνημα με το όνομα «Mothers Friendships Day» και συναντήσεις με το όνομα «Mothers Day Meetings».
Μετά το θάνατό της, το 1905, η 42χρονη κόρη της, επηρεασμένη από την δραστηριότητα της μητέρας της και την λατρεία που έτρεφε στο πρόσωπό της, εμπνεύστηκε μια γιορτή για να τιμήσει τη μνήμη της. Έτσι, οργάνωσε τον πρώτο εορτασμό της Ημέρας της Μητέρας: στις 10 Μαΐου 1908 κατάφερε να πραγματοποιηθούν ποικίλες εκδηλώσεις σε πολλά σημεία της πόλης που μεγάλωσε, αποτείνοντας φόρο τιμής «στο πρόσωπο που κάνει τα περισσότερα πράγματα για τον καθένα», όπως χαρακτηριστικά έλεγε. Ανάμεσα σε αυτά ήταν και η εκκλησία Andrews Methodist Episcopal Church, η οποία έχει καθιερωθεί ως το Διεθνές Κέντρο της Ημέρας της Γυναίκας, από το 1962. Μέσω των προσπαθειών της Jarvis, η Ημέρα της Μητέρας άρχισε να γιορτάζεται σε όλο και περισσότερες πολιτείες της χώρας, μέχρι που ο πρόεδρος, Woodrow Wilson, το 1914 την καθιέρωσε ως επίσημη εορτή την δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.
Πολλοί επαγγελματίες, όπως οι ανθοπώλες, υποστήριξαν το κίνημα της κι εκείνη αποδέχτηκε τις δωρεές τους και μίλησε σε συνέδριά τους. Γρήγορα το λευκό γαρύφαλλο έγινε το σύμβολο της γιορτής και τα ανθοπωλεία όλης της χώρας ξεπουλούσαν τις προμήθειές τους. Αργότερα, άρχισαν να προωθούν την ιδέα των έντονων χρωμάτων λουλουδιών και τα λευκά να συμβολίζουν τις μητέρες που είχαν φύγει από τη ζωή.
Σύντομα όμως η γιορτή εμπορευματοποιήθηκε με την πώληση λουλουδιών, δώρων, γλυκών και καρτών, τροποποιώντας τον χαρακτήρα της, γεγονός που απογοήτευσε την Jarvis, η οποία διαπίστωνε πως η γεμάτη συναισθηματισμό ιδέα της αποκτούσε μια ανεπιθύμητη διάσταση …κέρδους! Το 1920 αποφάσισε να αναλάβει δράση ώστε να επιστρέψει τον εορτασμό στον αρχικό του σκοπό, προτρέποντας ανθρώπους να σταματήσουν να αγοράζουν λουλούδια και δώρα και στράφηκε εναντίον εκείνων που μέχρι πρότινος υποστήριζε. Προσπάθησε να κάνει μήνυση στους ανθοπώλες και να καθιερώσει το γαρύφαλλο ως σήμα κατατεθέν της Ημέρας της Μητέρας, αλλά δεν τα κατάφερε. Μέχρι και γράμμα-καταγγελία έγραψε στη σύζυγο του Προέδρου των ΗΠΑ, Eleanor Roosevel, επειδή χρησιμοποιούσε την Ημέρα της Μητέρας για να συγκεντρώσει χρήματα για φιλανθρωπικούς σκοπούς, ενώ μάζευε και υπογραφές για την ανάκληση του εορτασμού. Αφιερώνοντας όλη της την περιουσία σε εκστρατείες διαμαρτυρίας, βρέθηκε να νοσηλεύεται στο ψυχιατρικό ίδρυμα Marshall Square Sanitarium, στη Φιλαδέλφεια, όπου και πέθανε στις 24 Νοεμβρίου 1948, σε ηλικία 84 χρονών! Έφυγε από τη ζωή, μόνη, άκληρη και χωρίς χρήματα, αφού είχε προτιμήσει να αποστασιοποιηθεί από το πνεύμα του καταναλωτισμού και να μην δεχθεί ποτέ τα οφέλη από τα δικαιώματα της ιδέας της και της ονομασίας της γιορτής. Αυτό που δεν έμαθε ποτέ είναι ότι ένα μέρος του λογαριασμού για την παραμονή της στην κλινική, πληρωνόταν από μία ομάδα από ευγνώμονες ανθοπώλες!
Στη Γιορτή της Μητέρας υπολογίζεται ότι μόνο στις ΗΠΑ ανταλλάσσονται περίπου 133 εκατομμύρια κάρτες, ενώ σύμφωνα με την Εθνική Ομοσπονδία Λιανικού Εμπορίου, οι συνολικές δαπάνες αναμένεται να φτάσουν και εφέτος τα 19.9 δισεκατομμύρια δολάρια!
Και μπορεί ο εορτασμός αυτός να καθιερώθηκε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όμως οι πρώτες αναφορές στη Γιορτή της Μητέρας και της μητρότητας έρχονται από την αρχαία Ελλάδα. Η μητέρα Γη (Γαία) σύζυγος του Ουρανού, λατρευόταν ως η υπέρτατη θεότητα, καθώς ήταν η προσωποποίηση της φύσης, γιατί γεννούσε όλο τον κόσμο. Στη συνέχεια η λατρεία περνά στην κόρη της, Ρέα, σύζυγο και αδερφή του Κρόνου, μητέρα του Δία και του Ποσειδώνα, που εθεωρείτο η "Μητέρα των θεών", καθώς φαίνεται να είναι η πρώτη, που γέννησε με τοκετό και ανάθρεψε τα παιδιά της με μητρικό γάλα. Κατά μια άλλη άποψη, ο εορτασμός σχετιζόταν με την Κυβέλη, μητέρα θεών και ανθρώπων, ή με τα αντίστοιχα Ιλάρια στην αρχαία Ρώμη.
Πότε εορτάζεται
Η ημερομηνία αλλάζει από χώρα σε χώρα. Στην συντριπτική πλειοψηφία γιορτάζεται μέσα στο μήνα Μάιο με εξαίρεση τις χώρες του νοτίου ημισφαιρίου που την γιορτάζουν κατά τους δικούς μας χειμερινούς μήνες.
Στην Ελλάδα η Γιορτή της Μητέρας συνδέθηκε με την εορτή της Υπαπαντής (2 Φεβρουαρίου). Παρόλα αυτά το 1929 ξεκίνησε ο παράλληλος εορτασμός της με την δυτικόφερτη συνήθεια και μόλις την δεκαετία του 1960, ο θρησκευτικός εορτασμός ατόνησε ενισχύοντας αυτόν που καθιερώθηκε κάθε δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.
Διεθνής Ημέρα Οικογένειας
Μία μέρα μετά την Γιορτή της Μητέρας, στις 15 Μαΐου εορτάστηκε εφέτος και η Διεθνής Ημέρα της Οικογένειας, που καθιερώθηκε το 1993 με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, θέλοντας να τιμήσει την συνεισφορά του πατέρα και της μητέρας στο θεσμό της οικογένειας.
Ο ετήσιος αυτός εορτασμός αντανακλά τη σπουδαιότητα που αποδίδει η διεθνής κοινότητα στον πανάρχαιο θεσμό της οικογένειας ως βασικού κυττάρου της κοινωνίας, όπου αναπτύσσεται η προσωπικότητα του ατόμου και αποσκοπεί στο να στρέψει την προσοχή και τις προσπάθειες της πολιτείας στην ευημερία της, τονίζοντας παράλληλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των μελών της, ώστε να εκπληρώνει σωστά τον θεμελιώδη ρόλο της.
Στις μέρες μας, η πολυπλοκότητα της κοινωνίας, έχει τοποθετήσει την οικογένεια στο «μικροσκόπιο» ειδικών επιστημόνων που προσπαθούν να αναλύσουν τα προβλήματα και την εξέλιξή της.
Στην αντίστοιχη Λευκή Βίβλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (έγγραφα που περιλαμβάνουν προτάσεις δράσης της Επιτροπής σε συγκεκριμένους τομείς, με σκοπό την συζήτηση με το κοινό, τους ενδιαφερόμενους, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο προκειμένου να καταστήσει εύκολη την επίτευξη συναίνεσης) προβλέπεται ο συνδυασμός απασχόλησης και οικογενειακών υποχρεώσεων: Η όλο και μεγαλύτερη συμμετοχή των γυναικών στην οικονομία -γράφουν οι συντάκτες του- αποτέλεσε ένα από τα εντυπωσιακότερα στοιχεία των τελευταίων δεκαετιών υποδηλώνοντας πως είναι ανάγκη, προς το συμφέρον της κοινωνίας συνολικά, να ενισχυθούν αμοιβαία η οικογενειακή και η επαγγελματική ζωή.
Η οικογένεια στην Ελλάδα σε αριθμούς
Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή του 2011 ο μόνιμος πληθυσμός της χώρας ανέρχεται σε 10.815.197 άτομα, από τα οποία το 49%, (5.302.700) είναι άντρες και το 51%, (5.512.494) γυναίκες.
Σε ό,τι αφορά στην οικογενειακή κατάσταση, το 50,3% του πληθυσµού της χώρας είναι κατά νόµο έγγαµοι (έγγαµοι, με σύµφωνο συµβίωσης, ή σε διάσταση). Το 39,% είναι άγαµοι, µε τους άρρενες να υπερτερούν (21,5% του πληθυσμού της).
Τα νοικοκυριά (το σύνολο των ατόµων που διαµένουν µόνιµα σε µια κατοικία «κανονική ή µη κανονική», είτε έχουν συγγενικές σχέσεις, είτε όχι) ανέρχονται σε 4.134.157, από τα οποία τα 1.061.471 αποτελούν µονοµελή, τα 1.218.356 διµελή, 817.842 τριµελή, 726.469 τετραµελή, 209.545 πενταµελή, 68.595 εξαµελή, 20.272 επταµελή, 7.510 οκταµελή, 1.881 εννεαµελή και 2.216 έχουν δέκα µέλη και άνω.
Το σύνολο των πυρηνικών οικογενειών (θεωρείται η ύπαρξη δύο ή περισσοτέρων ατόµων µέσα στο ίδιο νοικοκυριό, τα οποία σχετίζονται ως σύζυγοι, ως συµβιούντες σύντροφοι ή ως γονέας και παιδί) ανέρχεται σε 3.021.133, από τις οποίες οι 913.204 αποτελούνται από παντρεµένα ζευγάρια χωρίς παιδιά, οι 1.570.269 από παντρεμένα ζευγάρια µε παιδιά, οι 61.630 συµβιούντες χωρίς παιδιά, οι 12.317 συµβιούντες µε παιδιά, ενώ οι 389.292 αποτελούν µονογονεϊκές οικογένειες (µητέρα µε παιδί-ιά) και οι 74.421 µονογονεϊκές οικογένειες (πατέρας µε παιδί-ιά).
Γιορτή του Πατέρα
Η γιορτή του πατέρα, που εφέτος θα εορταστεί την Κυριακή 18 Ιουνίου, είναι αφιερωμένη στην πατρότητα και γενικά στη συνεισφορά της στο κοινωνικό σύνολο, αφού ο ρόλος του μπαμπά στην οικογένεια είναι εξίσου σημαντικός, με αυτόν της μητέρας.
Σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες εορτάζεται από την εποχή του Μεσαίωνα, ενώ στην Αμερική η ιδέα ξεκίνησε στις αρχές του 20ου αιώνα, χωρίς ωστόσο μεγάλη ανταπόκριση και μόλις το 1966 καθιερώθηκε επίσημα από τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Lyndon Johnson και οριστικοποιήθηκε έξι χρόνια αργότερα, το 1972, από τον πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον.
Πότε εορτάζεται
Στην Ελλάδα, όπως και στις περισσότερες χώρες της Δύσης, η γιορτή είναι κινητή και τιμάται την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου, ενώ υπάρχουν και κάποιες ευρωπαϊκές ή λατινογενείς καθολικές χώρες που την γιορτάζουν στις 19 Ιουνίου (γιορτή του Αγίου Ιωσήφ του μνήστορος), καθώς και άλλες στο νότιο ημισφαίριο π.χ. Αυστραλία, που την γιορτάζουν τον Σεπτέμβριο.
